Isvag 

Wij zijn met de klas naar ISVAG geweest.

Dat is een afvalverbrandingsfabriek.

Wij gaan in stappen vertellen wat er met ons afval gebeurt:

Stap 1: De weegbrug.

Elke vrachtwagen die ISVAG binnenkomt, rijdt over de weegbrug. Het wegen gebeurt opnieuw wanneer de lege vrachtwagen wegrijdt. Zo kennen ze precies het gewicht van het restafval dat werd gebracht.

Stap 2: Loskade.

De binnengekomen vrachtwagens storten hun lading in de opslagbunker. Per dag wordt hier zo’n 600 ton afval gelost. In totaal kan in de bunker zo’n 3.000 ton worden opgeslagen. Buiten de enorme hal valt hiervan nauwelijks iets te merken. Dat komt omdat een luchtafzuigingssysteem de hal voortdurend in onderdruk houdt en alle vervelende geurtjes wegzuigt. Die lucht wordt gebruikt als noodzakelijke 'verbrandingslucht'. Vuur maken zonder zuurstof is immers onmogelijk.

Stap 3: Bunker.

De binnengekomen vrachtwagens storten hun lading in de opslagbunker. Per dag wordt hier zo’n 600 ton afval gelost. In totaal kan in de bunker zo’n 3.000 ton worden opgeslagen. Het grof vuil in de bunker wordt in de rotorschaar – een soort enorme koffiemolen – eerst in kleine stukjes gemalen. Daarna wordt al het afval met de grijpkranen goed door elkaar gemengd, zodat makkelijk brandbare en minder brandbare bestanddelen goed door elkaar zitten. Een homogeen mengsel is immers noodzakelijk voor een optimale verbranding.Vanuit de controlekamer bedienen onze mensen de kranen met grijpers, die elke keer zo’n anderhalve ton optillen. Ze lossen het afval via trechters in de ovens

Stap 4: Rotorschaar.

Het grof vuil in de bunker wordt in de rotorschaar – een soort enorme koffiemolen – eerst in kleine stukjes gemalen. Daarna wordt al het afval met de grijpkranen goed door elkaar gemengd, zodat makkelijk brandbare en moeilijk brandbare bestanddelen goed door elkaar zitten. Een homogeen mengsel is noodzakelijk voor een optimale verbranding. Vanuit de controlekamer bedienen hun mensen de kranen met grijpers, die elke keer zo’n anderhalve ton optillen. Ze lossen het afval via trechters in de ovens.

Stap 5: Oven.

  

De installatie waarin ze het afval verwerken is een roosteroven. Via schuivende en kantelende roosters beweegt het restafval van boven naar beneden, terwijl het opbrandt. Dit gebeurt bij een temperatuur van circa 950°C en duurt ongeveer drie kwartier. Er wordt hierbij geen enkele brandstof toegevoegd. Restafval is immers een brandstof op zich. De ISVAG oven bestaat uit twee identieke ovenlijnen die elk zo’n 9 ton afval per uur kunnen verwerken, 24 uur per dag, het hele jaar door. Op die manier verwerken hun medewerkers ongeveer 125.000 à 135.000 ton per jaar. Het volledige verwerkingsproces is computergestuurd en geautomatiseerd. Alle sturingen gebeuren vanuit de controlekamer, het hart van het bedrijf. Hier volgen de operatoren de werking van de installatie op verschillende computerschermen.

                                                             

Stap 6: Elektrofilter.


Naast warmte komen er bij de verbranding in de oven ook een aantal schadelijke stoffen vrij. Het spreekt voor zich dat de rookgassen eerst grondig gezuiverd worden voor zij ze door de schouw naar buiten laten. De eerste stap in het zuiveringsproces is de elektrofilter. De elektrofilters zijn de grote blinkende dozen die naast de schouw zijn opgesteld, één voor elke ovenlijn. In deze filter worden de stofdeeltjes uit de afgekoelde rookgassen gevangen.

Stap 7: Halfnatte wassing.


Bij de tweede stap worden de rookgassen gewassen in de halfnatte wassing. In een grote reactietank vernevelen we kalkmelk, waardoor we schadelijke stoffen verwijderen. De rookgassen koelen hierbij verder af 170° C.

Stap 8: Mouwenfilter.


De mouwenfilter is stap 3 in het zuiveringsproces. Deze filters bestaan elk uit 768 lange kunststofmouwen die in een kader zijn opgehangen. Hierdoor krijg je een doek met een oppervlakte van bijna even groot als een voetbalveld. De rookgassen komen onderaan de filters binnen en verlaten de mouwenfilters aan de bovenkant, gezuiverd van dioxine, furanen, zware metalen. Na deze stap zijn ook meer dan 99% van de stofdeeltjes uit de rookgassen weggefilterd.

Stap 9: Natte wassing.


De laatste stap in de rookgaszuivering is de natte wassing. In reuze wastorens besproeien ze de rookgassen overvloedig met water, waardoor ze extra gezuiverd worden en verder afkoelen tot ongeveer 65° C. Hier verdwijnt ook de rest van de stofdeeltjes. Het water dat we in deze wastorens gebruiken, halen we uit het nabijgelegen waterzuiveringsstation. Al het water in onze installaties wordt trouwens hergebruikt, waardoor geen druppel afvalwater in de riolering terechtkomt.

Stap 10: Emissiemetingen.

Na de lange weg door het hele zuiveringssysteem voldoen de rookgassen aan de meest strikte normen en kunnen ze eindelijk de schouw in. De witte pluim die je uit onze schouw ziet opstijgen wordt eigenlijk gevormd door kleine druppels waterdamp. Een meetinstallatie, met speciale sondes voor elke oven, houdt nauwlettend de kwaliteit van de rookgassen in het oog. Ze worden hiertoe constant gecontroleerd op de aanwezigheid van een aantal stoffen:

CO: koolstofmonoxide

HCl: chloriden

NOx: stikstofoxiden

SO2: zwaveldioxide

Stof: totaal stofgehalte

CxHy: totaal organische gebonden koolstof

Dioxines

Stap 11: Asbehandeling.



Na de verbranding blijft er onderaan de oven enkel nog as over. In volume is dit nog ongeveer 10 % van de oorspronkelijke hoeveelheid afval. De as gaat eerst door een waterbad om af te koelen en komt daarna via een triltafel in een apparte opslagbunker terecht. Maar eerst haalt een grote ronddraaiende bandmagneet er nog het ijzer uit, dat hergebruikt wordt in de staalindustrie. De overgebleven as wordt volledig hergebruikt in de wegenbouw.

Stap 12: Energierecuperatie.

Afval is niet zomaar afval, maar ook een waardevolle energiebron. Verbranden is slechts een deel van hun activiteit. Het leidt immers tot het recupereren van waardevolle hernieuwbare energie. Het zou zonde zijn om de warmte die bij de verbranding vrijkomt verloren te laten gaan. Groene stroom wordt gewonnen uit hernieuwbare energiebronnen, dus uit andere dan fossiele brandstoffen of kernsplijting. In praktijk zijn dit onder andere zonne-energie, windenergie, waterkracht, biogas of biomassa. Ook in huishoudelijk afval zit een hernieuwbare fractie biomassa. ISVAG zet die om in elektriciteit. Zij hanteren hiervoor een even vernuftige als betrouwbare en schone technologie.

Tijdens het verbrandingsproces wordt de warmte door een afgescheiden ketel geleid, waarin stoom wordt geproduceerd. Deze stoom drijft de schoepen van een turbine aan, die gekoppeld is aan een alternator. Deze alternator produceert elektrische energie. Of hoe stoom stroom wordt, met afval als grondstof. De hoeveelheid energie die we zo opwekken is overigens allesbehalve gering: ze volstaat om meer dan 25.000 gezinnen het hele jaar door te voorzien van elektriciteit. En er is nog meer: die alternatieve energie levert een aanzienlijke brandstofbesparing op. Want om evenveel energie te produceren in een gewone elektriciteitscentrale is maar liefst 30.000 ton steenkool of 18.000 ton aardolie nodig.

Stap 13: Onderhoud.


Regelmatig leggen ze één van de ovenlijnen helemaal stil voor een grondige onderhoudsbeurt: de shut-down. Wat vuil is, maken ze weer proper en wat slijtage vertoont, wordt vervangen. Op zo'n moment heerst bij ISVAG heel wat drukte, omdat naast hun eigen mensen ook externe bedrijven in de weer zijn om het stil liggen van de installatie zo kort mogelijk te houden. Door deze geregelde check-ups verkeert ISVAG permanent in een uitstekende conditie.

Wij vonden het heel interessant in ISVAG! We moesten ook allemaal een helm, oortje en een fluovestje aan doen.

Als je nog meer wilt weten over ISVAG klik dan hier --> www.isvag.be

Groetjes: Mara, Leon, Victor en Judith!!